BEVER
Wisten jullie dat de bever ook een knaagdier is?
Hij is zelfs de grootste knager van Europa.
Als je aan de bever denkt, denk je waarschijnlijk meteen aan zijn grote oranje snijtanden en zijn grote platte geschubde staart en hun mooie dammen die ze bouwen.
Je kan ze ook herkennen aan hun bruine vacht en hun kleine ogen en oren.
De bever lijkt ook kleine ’handjes’ te hebben waarmee hij alle takken vastneemt.
Met zijn achterste poten kan hij heel goed zwemmen, er zitten namelijk vliesjes tussen zijn tenen.
Wat eet een bever zoal?
De bever is een echte vegetariër. Zijn dieet is heel breed. Zo eet hij onder andere moerasplanten, gras, kruiden, wortelstokken, en nog veel meer. Als je een bever ziet knagen aan een boom of tak wil dit niet zeggen dat ze hiervan eten, het hout zelf eten ze niet op. Ze knagen erg graag aan allerlei hout en takken, zo gaat zijn voorkeur naar zachte houtsoorten zoals een Wilg.
De takjes, bladeren en de bast van de boom zijn wel een goede voedselbron.
De grotere takken gebruikt hij voor zijn knappe burchten en dammen.
Per dag kan een bever wel tot 700 gram schors eten. Nogal een droog dieet zou je denken!
Er staat meer dan enkel wat bladeren en takken op het menu, zo eet hij ook graag maïs, bieten en allerlei fruitsoorten.
Waar leeft de bever?
Natuurlijk leeft de bever waar water en bomen zijn, het hele jaar lang. Hij leeft langs rivieren, meren, moerassen, sloten, …Â
Je zal de knager voornamelijk in bossen tegenkomen. Hij wordt ook regelmatig langs landbouwvelden en in stedelijke gebieden gespot, zolang er maar water en hout is.
Ik wil ook een bever zien!
Heb jij al eens een echte bever in zijn natuurlijke habitat gespot?
De kans dat je een bever in het wild ziet is niet zo groot. In de zomer zijn ze voornamelijk tijdens de schemering en ‘s nachts actief. Tussen mei en augustus verlaten ze hun burcht in de vroege avond en keren ze ‘s morgens weer terug tussen 3 en 6 uur.
In de winter is de bever natuurlijk ook actief. Hij houdt geen winterslaap!
Je kan de bever opsporen door de kenmerken die hij achterlaat. Je vindt gemakkelijk sporen terug, zoals knaagsporen aan takjes, bomen, kleine bomen die zijn omgeknaagd, geschilde takken, glijplekken, loopsporen en natuurlijk hun iconische dammen en burchten in en langs het water.
De voortplanting van de bever.
De paringsperiode van de bever vindt plaats tussen december en maart. De dracht duurt ongeveer 105 dagen. Wanneer de jongen geboren zijn blijven ze 4 tot 6 weken in de burcht en worden 3 maanden gezoogd. Â
Wat heel speciaal is bij de eerste levensweken van de bever is dat het mannetje en de jongen van het vorige jaar de eerste 5 weken helpen bij de verzorging van de jongen. Â
De bever is ook een zeer territoriaal dier waardoor de jongen tot de leeftijd van 2 jaar bij de ouders mogen blijven wonen. Na deze 2 jaar moeten ze hun eigen territorium zoeken. Â
Ze zijn geslachtsrijp op een leeftijd van 3 jaar en hebben gewoonlijk 1 nest per jaar. Deze bestaat uit 2 tot 3 jongen.
Wist je dat?!
Bevers beschikken over speciale bacteriën in de blindedarm om ook houtige gewassen te kunnen verteren.
Iedere achterpoot heeft een teen met een dubbele nagel die ze gebruiken als een kammetje om hun vacht te verzorgen.
Op de capibara na, is de bever het grootste knaagdier ter wereld. De capibara (ook soms waterzwijn genoemd) kan bijna anderhalve meter lang en ruim een halve meter hoog worden. De zwaarste capibara die ooit werd gevangen, woog bijna 100 kilo.
De oren, ogen en neusgaten van een bever liggen op dezelfde hoogte zodat hij tijdens het zwemmen alle drie de zintuigen kan gebruiken. Om te voorkomen dat bevers tijdens het onderwater zwemmen water binnenkrijgen, sluiten ze hun neus en oren af. Door een speciale klep kunnen bevers onder water knagen zonder water binnen te krijgen.
De grenzen van het territorium worden meestal gemarkeerd door geurposten en lage hoopjes van modder, bladeren en twijgen, die langs de oevers en de dammen gemaakt worden. Op die hoopjes wordt het castoreum of bevergeil (geproduceerd in de castor- en anale klieren) uitgescheiden.